Τι κινδύνους ενέχει η έλλειψη καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού για την υλοποίηση ΙΤ έργων και την προσφορά υπηρεσιών;

Τα τελευταία χρόνια που η οικονομικοκοινωνική κρίση έχει ενσκήψει για τα καλά στην πατρίδα μας, οι ιστορίες γύρω από την (σκληρή σε πλείστες περιπτώσεις) πραγματικότητα της μετανάστευσης αποτελούν καθημερινό φαινόμενο. Όλοι μας, σχεδόν, γνωρίζουμε κάποιον που αποφάσισε ή αναγκάστηκε να ακολουθήσει τον δρόμο της επαγγελματικής αποκατάστασης σε κάποια χώρα εκτός των ελληνικών συνόρων. Τα μεγέθη είναι κάτι παραπάνω από αποκαλυπτικά τόσο σε ότι αφορά τις μεταναστευτικές ροές όσο και την ποιότητα όσων φεύγουν προς το εξωτερικό. Οι δε φωνές και ανησυχίες σχετικά με το κενό που μένει και δύσκολα θα αναπληρωθεί πολλαπλασιάζονται. Οφείλω να ομολογήσω πως σε παλαιότερο τεύχος του περιοδικού είχα αναφερθεί στις έννοιες τις διαφυγής και της κυκλοφορίας εγκεφάλων, καταδεικνύοντας πως η μετανάστευση των νέων επιστημόνων δεν θα πρέπει εκ προοιμίου να θεωρείται απαραίτητα ως ένα αρνητικό γεγονός. Βέβαια, ως προϋπόθεση το τελευταίο να αποκτήσει θετικό πρόσημο, απαιτείται η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών (εργασιακών, επενδυτικών, επιστημονικών, κοινωνικών, οικονομικών) προκειμένου σημαντικό ποσοστό όσων έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα μας να βρουν τον δρόμο της επιστροφής.

Σε μια τέτοια περίπτωση, τα κέρδη θα είναι πολλαπλάσια, καθώς μέσω της κυκλοφορίας ανθρώπινου δυναμικού η αγορά εντός των συνόρων θα εμπλουτιστεί με νέες εμπειρίες, ιδέες, δυναμική και δεξιότητες, δίχως να παραγνωρίζονται και τα στοιχεία της διαφορετικής κουλτούρας και της πολύ-πολιτισμικότητας.

Επιμένει ανοδικά το “κύμα” μετανάστευσης νέων επιστημόνων
Και φτάνουμε στο σημείο όπου η θεωρία οφείλει να συναντήσει τον ρεαλισμό. Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση της πιθανότητας αντιστροφής των μεταναστευτικών ροών που αφορούν νέους επιστήμονες και στελέχη βρισκόμαστε μακριά από το επιθυμητό σημείο. Μόνο ως υπερβολή δεν πρέπει να εκληφθεί η διαπίστωση πως ούτε καν ως σκέψη υφίσταται…

Συγκεκριμένα, έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος καταδεικνύει πως το “κύμα” μετανάστευσης των συμπατριωτών μας που ξεκίνησε το 2008 εμφανίζει ακόμα και σήμερα αυξητικές τάσεις. Μάλιστα, τα μεγέθη ανά εξάμηνο έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί! Κι αυτό, οκτώ χρόνια έπειτα από την έναρξη της κρίσης.

Ο δε συνολικός αριθμός μεταναστών από το 2008 μέχρι και σήμερα προσεγγίζει και ενδεχομένως να ξεπερνά τις 500.000 άτομα. Μέγεθος που “μεταφράζεται” σε περίπου 20% του συνολικού ενεργού πληθυσμού της χώρας μας! Ως προς τα ποιοτικά στοιχεία προκύπτει πως η μεγαλύτερη ένταση του μεταναστευτικού ρεύματος υφίσταται στις νέες ηλικιακές ομάδες που συνοδεύεται από υψηλό μορφωτικό επίπεδο.

Φυσικά για όλους όσους κινούνται στον χώρο της πληροφορικής τίποτα από όλα αυτά δεν κάνει εντύπωση μιας και είναι έκδηλα στο καθημερινό εργασιακό περιβάλλον. Εντούτοις, τα πραγματικά μεγέθη σοκάρουν και καθηλώνουν…

Το κενό της γνώσης μεγαλώνει…
Αναντίρρητα, η βασική κινητήριος δύναμη πίσω από το μεταναστευτικό ρεύμα δεν είναι άλλη από τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά ανεργίας που επικρατούν στην ελληνική αγορά. Ο ίδιος λόγος θεωρείται ως ο παράγοντας που οδηγεί στην φτωχοποίηση σημαντικής μερίδας πληθυσμού. Αν, όμως, η έλλειψη εργασίας για έναν πολίτη είναι παράγοντας προσωπικής ή οικογενειακής οικονομικής ένδειας, η απώλεια της πλέον αξιόλογης και ποιοτικά άρτιας μερίδας του εργατικού δυναμικού σε τέτοια υψηλά ποσοστά θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως η αιτία ένδειας σε επίπεδο εθνικής παραγωγής οικονομικού, επιστημονικού και πνευματικού πλούτου.

Συμπερασματικά, επιχειρηματικές ευκαιρίες, πελάτες και συνεργασίες πάντοτε θα βρίσκονται στην καθημερινότητα του ΙΤ, πόσο μάλλον από τη στιγμή κατά την οποία αποτελεί έναν από τους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η έννοια της παγκοσμιότητας της αγοράς.

Ωστόσο, η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και δη υψηλής εκπαίδευσης, εμπειρίας και κατάρτισης για την υλοποίηση έργων και την προσφορά υπηρεσιών θα μπορούσε να δώσει την… χαριστική βολή στην εγχώρια αγορά.