Συμπληρώνοντας πρόσφατα 750 ώρες ως career & executive coach και με αφορμή μια επίσης πρόσφατη εταιρική συζήτηση για το τι είναι και τι δεν είναι coaching, ας δούμε τους ρόλους και τις προσδοκίες - μεγάλες και μη- του coach και του coachee.
Ο coachee:
• Aναζητά με συμπαίκτη τον coach και βρίσκει τις δικές του απαντήσεις και δεν τις περιμένει έτοιμες από κάποιον άλλον… Ω ναι, θα ήταν βολικό έτσι, αλλά στόχος είναι να αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του και των επιλογών του!
• Διερευνά τη ρίζα των συμπεριφορών του, ώστε να «γιατρέψει» τα συμπτώματα.
• Συνειδητοποιεί και τα καλά του και τα προς βελτίωση, ενισχύοντας την αυτογνωσία του.
• Παρατηρεί καλύτερα τους άλλους και τον εαυτό του και μαθαίνει να κατανοεί τη διαφορετικότητα… Αυτή η παράμετρος κρύβεται πιο συχνά πίσω από τις πράξεις που μας ενοχλούν, από ό,τι η πρόθεση.
• Επιλέγει το αν μετατρέπει τη συνειδητοποίηση σε δράση – ανέκαθεν ήθελε αρετή και τόλμη η αλλαγή!
Ο coach…
• Λειτουργεί σαν καθρέφτης, όντας πλήρως εκεί στη συνεδρία με τη λογική και με το συναίσθημα.
• Στηρίζει με φροντίδα και προκαλεί με φροντίδα επίσης.
• Εμπιστεύεται ότι ο coachee έχει μέσα του τις απαντήσεις και είναι ικανός να τις βρει, είναι ο ίδιος expert της ζωής του!
• Σέβεται το ρυθμό αλλαγής και δράσης του coachee.
• Δεν προβάλει πάνω στον coachee, το τι νιώθει εκείνος ότι μπορεί και τι δεν μπορεί .
• Τηρεί πλήρως την εμπιστευτικότητα.
• Προπονεί και την ομάδα και τα μέλη της σε εταιρικό πλαίσιο, ώστε συστηματικά και ολιστικά να φέρει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα.
Το coaching είναι μια σημαντική επένδυση στον εαυτό μας, ψυχική και πρακτική. Όσο την «τρέφουμε» εμείς οι ίδιοι, τόσο θα αποδίδει. Άλλωστε, όπως λέει και ο ποιητής και πεζογράφος Rainer Maria Rilke, «το μόνο ταξίδι είναι αυτό μέσα μας».