…ύστερα από πολλά, μαζεμένα και δύσκολα…
Και ακούω φέτος περισσότερους από άλλες χρονιές να μην έχουν προγραμματίσει κάτι, να νιώθουν απίστευτα κουρασμένοι ακόμα και για αυτό, να μετράνε και να ξαναμετράνε αν βγαίνουν οικονομικά για διακοπές, γιατί «αύριο δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει…» Και πότε θα ξέρεις; Πότε θα έχεις τα αναγκαία και ασφαλή δεδομένα, για να πάρεις αποφάσεις, να δράσεις, να προχωρήσεις τη ζωή σου;
Η απάντηση φαίνεται να αργεί να έρθει στην Ελλάδα, αν δεχτούμε ότι σε ένα ιδεατό βαθμό υπάρχει αυτή η βεβαιότητα που όλοι ποθούμε, αλλά συνεχίζουμε να αναζητάμε. Οπως είναι τα πράγματα, μήπως είναι η ώρα να μάθουμε να ζούμε με την ανασφάλεια του αύριο; Να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, αποδεχόμενοί τους; Πολλές ανάγκες μας φέτος, όπως αυτή της ξεκούρασης, μπήκαν σε αναμονή εξαιτίας των φόβων.
Ας αρχίσουμε να τις τρέφουμε στο βαθμό του εφικτού, έστω και λιτοδίαιτα. Κατά βάθος, όλοι μας ξέρουμε ποιους τομείς έχουμε παραμελήσει και σε ποιους έχουμε υπερεπενδύσει ενέργεια. Με στόχο την ισορροπία, όπως την ορίζει ο καθένας μας, ένα εργαλείο του coaching που μπορεί να βοηθήσει στην καταγραφή και συνειδητοποίηση των αναγκών μας είναι ο τροχός της ζωής. Πώς λειτουργεί; Απλά και ουσιαστικά!
Εντοπίστε 6-8 τομείς της ζωής σας που είναι σημαντικοί για εσάς, όπως η υγεία, η οικογένεια, η εργασία, η ψυχαγωγία… χωρίστε έναν κύκλο σε ανάλογα ίσα κομμάτια «πίτας» και φτιάξτε μια κλίμακα μέσα σε κάθε ένα από 1 – 10, ξεκινώντας από το κέντρο του κύκλου. Το 1 ως βαθμός παραπέμπει σε χαμηλή ικανοποίηση, το 10 σε υψηλή.
Με ειλικρίνεια προς τον εαυτό σας αξιολογείστε κάθε τομέα και μετά ενώστε τα σημεία της βαθμολογίας, σχηματίζοντας έναν «ιστό αράχνης». Πόσο ομοιόμορφο είναι το σχήμα; Τα βάθη και τα ύψη του; Αναρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε είτε άμεσα είτε στην προθεσμία που εσείς θα ορίσετε, για να «ανεβάσετε» τους χαμηλούς τομείς; Δεν χρειάζεται να προβείτε σε θεαματικές και πολλές κινήσεις.
Μικρές, αλλά σημαντικές αρκούν. Οι διακοπές, πάντα δρουν ως ένα νοητικό διάλειμμα, ως ευκαιρία ψυχικού απολογισμού, αν απεμπλακούμε από την πλάνη του «δεν έχω ανάγκη εγώ» και συνειδητά κατεβάσουμε ρολά. Ραντεβού το Σεπτέμβρη…