Πόσες φορές, αλήθεια, δεν έχετε κάνει εκτενή σχέδια επί χάρτου για μια σημαντική επιχειρηματική κίνηση, η οποία ωστόσο παραμένει “κολλημένη” -για καιρό- στο ίδιο σημείο, εξαιτίας της απουσίας κάποιου χαρακτηριστικού, μιας διευκρίνισης ή ακόμη και βούλησης; Αποτέλεσμα; Να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να… βαλτώνουν άλλα project, να “αδυνατίζει” η αποτελεσματικότητα της ομάδος, ενώ και η επίδραση στην εν γένει ψυχολογία των στελεχών είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, περιορίζοντας σημαντικά την πίστη στις δυνατότητες και την ισχύ της.
Για αυτό και τα τελευταία χρόνια στην καθημερινή επιχειρηματική πρακτική, η στρατηγική των quick wins βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις των επιλογών εκ μέρους των διοικητικών ηγετών. Πρόκειται για μια πολιτική που οδηγεί σε εμφανή βελτίωση συγκεκριμένων λειτουργιών και δράσεων, με ενισχυμένη αποτελεσματικότητα, δίχως να απαιτείται πολύς χρόνος, που μπορεί να αξιοποιηθεί και κεφαλαιοποιηθεί άμεσα, επιτρέποντας στην ομάδα να κερδίσει σε αυτοπεποίθηση. Τα quick wins, δεν προϋποθέτουν να διακρίνονται από σημαντικό βάθος και πολυπλοκότητα ή να επιφέρουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε μια επιχείρηση. Αρκεί να προσδίδουν ένα κέρδος σε οποιαδήποτε μορφή στον ίδιο τον οργανισμό.
Στην περίπτωση κατά την οποία αναρωτιέστε εάν η προσκόλληση επί μακρόν στα quick wins μπορεί να θέσει σε ευρύτερο κίνδυνο μελλοντικά project και σχεδιασμούς, η απάντηση είναι καταφατική. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία το management team αποκτά -σταδιακά- την αυταπάτη πως μπορεί να την εφαρμόσει ως πρακτική σε κάθε μορφής έκφανση: Από μακροχρόνιες στρατηγικές μέχρι ευρείας κλίμακας projects ψηφιακού μετασχηματισμού. Υπάρχει εναλλακτική απέναντι στα quick wins; Ασφαλώς! Αρκεί το management team να προστρέξει στην χρήση στρατηγικού όσο και αναλυτικού σκεπτικού, στο coaching των στελεχών προκειμένου να “υιοθετήσουν” την διαρκή διαδικασία εκμάθησης και περαιτέρω ανάπτυξης, με την ταυτόχρονη εφαρμογή μιας πειθαρχημένης συμπεριφοράς. Θυμηθείτε: Η βραχυχρόνια τακτική συνδράμει και δεν αντικαθιστά την μακροχρόνια στρατηγική.