Η εποχή «μύριζε» νεανική επιχειρηματικότητα. Απόφοιτοι (βρετανικών και αμερικάνικων) πανεπιστημίων έρχονταν στην Ελλάδα και έφερναν τον αέρα του Internet business. Τότε στην Ελλάδα μόλις είχε αρχίσει να «φυσά» o αέρας του Web. Κινητά τηλέφωνα υπήρχαν, αλλά ήταν ακόμα… τηλέφωνα (άντε και ρολόγια).

Εκείνη την εποχή, η BOUSSIAS – με την έλευση του Μιχάλη Μπούσια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στις ΗΠΑ – αποφάσισε να επενδύσει στη δημιουργία ενός περιοδικού που θα κατέγραφε και θα ανέλυε, τι άλλο; Το Internet business και τη σημασία του για το marketing και τη διαφήμιση. Και αυτή η εξέλιξη ήταν λογική, καθώς τότε τα βασικά οχήματα της BOUSSIAS ήταν το περιοδικό Marketing Week και το ημερήσιο newsletter DailyFax, τα οποία ήταν (και φυσικά είναι ακόμα) οι κυρίαρχες εκδόσεις για το marketing και τη διαφήμιση στην Ελλάδα. Λογικά, λοιπόν, μια ακόμα έκδοση η οποία στόχευε στο αναδυόμενο κομμάτι του Internet business και advertising, θα συμπλήρωνε νομοτελειακά το παραδοσιακό business του marketing (που «σνόμπαρε» ακόμα το νέο μέσο, καθώς σε αυτό είχαν πρόσβαση μόλις και μετά βίας το ένα όγδοο του πληθυσμού).

Το τεύχος μηδέν
Το τεύχος μηδέν του netweek κυκλοφόρησε δοκιμαστικά τον Νοέμβριο του 2000. Αρχισυντάκτης του πρώτου τεύχους ήταν ο Παναγιώτης Ανδριανέσης, δημοσιογράφος με πλούσια εμπειρία σε ρεπορτάζ τεχνολογίας. Τα θέματα που περιελάμβανε εκείνο το τεύχος είχαν να κάνουν με τα πλεονεκτήματα της διαφήμισης στο Internet έναντι της παραδοσιακής, τις καμπάνιες που εκτυλίσσονταν εκείνη την περίοδο στο «ελληνικό» Internet και συνεντεύξεις με τους βασικούς επιχειρηματίες που διαμόρφωναν το επιχειρηματικό τοπίο του Internet στη χώρα μας. Από τότε αδιάλειπτα κάθε εβδομάδα, το περιοδικό netweek βρισκόταν σε όλα τα γραφεία στελεχών διευθύνσεων marketing, διαφημιστικών εταιρειών, εταιρειών τεχνολογίας και Internet.

To ημερήσιο ΝetFax
Δύο μήνες πριν είχε κυκλοφορήσει το καθημερινό newsletter NetFax το οποίο περιλαμβάνει τη λέξη Fax γιατί πολύ απλά το στέλναμε κάθε απόγευμα στις εταιρείες κατά κύριο λόγο μέσω fax. Εκείνη την εποχή – και επειδή ασχολούμαστε με εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στο Internet – ένα 30% των εταιρειών το λάμβανε μέσω email! Τότε το αντίστοιχο ποσοστό στο έτερο newsletter μας DailyFax ήταν πολύ πιο χαμηλό. Εγώ προσωπικά ξεκίνησα τη συνεργασία μου με την BOUSSIAS τον Απρίλιο του 2001 ως αρχισυντάκτης του NetFax. Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή έχετε ακούσει τη φωνή μου στο τηλέφωνό σας, να σας ρωτάω για ειδήσεις, έργα, συνεργασίες και άλλα νέα που θα μπορούσα να συμπεριλάβω στο ρεπορτάζ του NetFax.

Τα New Economy Forum και το e-banking
Όσον αφορά τη διοργάνωση εκδηλώσεων, το 2001 ξεκινήσαμε τη διοργάνωση των New Economy Forums, τα οποία αποτελούσαν το κεντρικό σημείο συνάντησης των ανθρώπων που έβαλαν τα πρώτα λιθαράκια για τη δημιουργία του Internet στη χώρα μας. Παράλληλα, η ηλεκτρονική τραπεζική πρωτοστατούσε και – παρόλο που το Internet είχε ακόμα χαμηλή διείσδυση στην κοινωνία – οι τράπεζες είχαν αρχίσει να επενδύουν στο e-banking. Όλες οι τράπεζες είχαν παρουσία, με την Xiosbank (και μετά την εξαγορά της από την Τράπεζα Πειραιώς, με το λανσάρισμα της winbank) και την Eurobank να ξεκινούν και τις Millennium Bank, Εγνατία Τράπεζα και Alpha Bank να ακολουθούν. Τότε, το 2001, διοργανώσαμε και το πρώτο μας συνέδριο για την Ηλεκτρονική τραπεζική, το e-banking forum, με ομιλητές όλα τα μετέπειτα γνωστά στελέχη των τραπεζών.

Οι ειδήσεις που έκαναν «αίσθηση»
Το 2001, και για αρκετά ακόμα χρόνια μετά, θυμάμαι που γίνονταν έρευνες τόσο για το ποσοστό διείσδυσης του Internet όσο και της κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα. Εκείνη τη χρονιά, το ποσοστό διείσδυσης στο Internet ήταν γύρω στο 15% με 20% αν θυμάμαι καλά. Μάλιστα όταν ξεπέρασε το 20% πανηγυρίζαμε στο γραφείο. Δυο ειδήσεις που επικράτησαν εκείνη την εποχή ήταν το λανσάρισμα του in.gr και λίγο πιο μετά του flash.gr που σηματοδότησαν την είσοδο δύο μεγάλων εκδοτικών ομίλων στο Internet. Αυτά τα δύο λανσαρίσματα αποτέλεσαν καταλυτική εξέλιξη για τη διάδοση του Internet στη χώρα μας, που πλέον αποκτούσε ενδιαφέρον περιεχόμενο σε μορφή portal (αν και για όσους θυμούνται, το in.gr βασικά ενσωμάτωνε ένα τεράστιο directory τύπου «Χρυσού Οδηγού»). Αργότερα, ακολούθησε το pan.gr της Panafon που έκανε την προσπάθειά της να εισέλθει στο χώρο της παροχής περιεχομένου και ψυχαγωγίας των συνδρομητών της, γεγονός που συνδυάστηκε αργότερα με υπηρεσίες WAP (του πρωτοκόλλου που έδινε τη δυνατότητα πρόσβασης στο Internet μέσω κινητού τηλεφώνου και που σήμερα φαντάζει σαν να είναι ένα «μνημείο της αρχαιότητας»).

Τα πρώτα χρόνια του netweek ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος. Οι επενδύσεις έρχονταν με μεγάλη ταχύτητα, εταιρείες ξεπηδούσαν η μία μετά την άλλη. Όλες είχαν στόχο την αξιοποίηση του Internet ως ένα νέο μέσο που είχε τις προοπτικές όχι μόνο να μεγαλώσει, αλλά και να επικρατήσει ως το βασικό μέσο ενημέρωσης (και ψυχαγωγίας, και αγορών, και διαφήμισης και και και …). Ποιος δεν θυμάται τη FORTHnet, την Compulink, την OTEnet, την Internet Hellas που έδιναν πρόσβαση με dial-up ταχύτητες 64Kbps; Ποιος δεν θυμάται επενδύσεις όπως αυτή της X-Treme, η οποία έδινε dial-up πρόσβαση στο Internet εντελώς δωρεάν σε όλους με αντάλλαγμα ένα διαφημιστικό banner που έπαιζε στο κάτω μέρος της σελίδας του browser και δεν μπορούσες να αφαιρέσεις;

Ποιος δεν θυμάται την εταιρεία web development Opticom, η οποία εξαγοράστηκε από τον Γερμανό και είχε κάνει εντυπωσιακότατα εγκαίνια των νέων της γραφείων στα Μελίσσια; Ποιος δεν θυμάται την Powernet του Ομίλου ΙΜΑΚΟ που είχε «σαρώσει» το web design; Ποιος δεν θυμάται τη διαφημιστική καταχώριση της InternetQ, η οποία παρουσίαζε έναν ψαρά και έγραφε: «Ακόμα κι ο κυρ-Νικόλας έχει σάιτ, εσύ;» Ποιος δεν θυμάται την GalaxyNet που πούλαγε ανάπτυξη web sites σε κομμωτήρια και σουβλατζίδικα και κόλλαγε ένα χαρτάκι στην είσοδό τους ότι είναι μέλη της μεγαλύτερης επιχειρηματικής κοινότητας του Internet στην Ελλάδα (με διευθύνσεις όπως: http://galaxynet.gr/coiffures_litsa;) Ακόμα κι αν την ήξερες τη διεύθυνση δεν θα την εντόπιζες με τίποτα, αλλά δεν είχε σημασία. Όλοι μίλαγαν για το νέο αέρα που έφερνε το Internet.

Και ύστερα ήρθε το dot .com burst
Και ένα «ωραίο» πρωί, αρχίσαμε να διαβάζουμε ότι στις ΗΠΑ «έσκασε η φούσκα» των dot.com. Τα αντίστοιχα περιοδικά, όπως το The Industry Standard (το οποίο αποκαλούσε τον εαυτό του ως το «περιοδικό για την Οικονομία του Internet») έπεσε από τις 100 σελίδες στις 32 και στη συνέχεια έγινε αποκλειστικά ηλεκτρονικό. Μετά αρχίσαμε να διαβάζουμε ότι έφτασε και στην Ευρώπη ο αέρας από το σκάσιμο της φούσκας και επηρέασε και τη δική μας ήπειρο. Και μετά ήρθε κι εδώ. Κανείς (με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν είχαν προλάβει να βγάλουν χρήματα από το Internet και καθώς πολλές εταιρείες ήταν μικρές, το τελευταίο που τους ένοιαζε ήταν να διαφημιστούν… Κάτι έπρεπε να κάνουμε. Κάπως έπρεπε να αλλάξουμε. Μετατρέψαμε λοιπόν το netweek σε περιοδικό management της Νέας Οικονομίας. Εντάξαμε στην ύλη του θεματολογία που είχε να κάνει με Μanagement, Μarketing, IT, Human Resources, Operations και εισήλθαμε σιγά-σιγά σε μεγαλύτερες εταιρείες και στελέχη κάθε είδους που είχαν όρεξη να μάθουν για τη σημασία της τεχνολογίας στο επιχειρείν. Αρχισυντάκτρια εκείνη την εποχή ήταν η Αλεξάνδρα Λεφοπούλου, η οποία κατάφερε να κάνει το πέρασμα αυτό ομαλά και με συνέπεια. Παρόλα αυτά βρεθήκαμε να έχουμε αποκτήσει και σημαντικό ανταγωνισμό, καθώς παρόμοια θεματολογία είχε τότε το n.e.o., το Know-How κ.ά. Έπρεπε κάτι να κάνουμε για να διαφοροποιηθούμε. Δεν θέλαμε να είμαστε «άλλο ένα περιοδικό business technology».

Το netweek = το περιοδικό του CIO
Το 2004 αποφασίσαμε να εστιάσουμε σε ένα κομμάτι της επιχείρησης: Τη Διεύθυνση Πληροφορικής. Καθότι δεν είμαστε τεχνολόγοι, αλλά άνθρωποι του marketing, διακρίναμε ένα κενό και ταυτόχρονα μια ανάγκη που είχαν τότε τα στελέχη Πληροφορικής. Ήθελαν να διεισδύσουν στις διοικητικές αποφάσεις της εταιρείας, πολλοί είχαν τις προδιαγραφές και τις δεξιότητες να το κάνουν, αλλά τους έλειπε η κοινή γλώσσα επικοινωνίας με το business management. Εκεί ήρθε το netweek και – θέλω να πιστεύω ότι – τους έδωσε το έναυσμα για να κατανοήσουν καλύτερα τη business γλώσσα, να «μεταφράσουν» τα τεχνολογικά σε επιχειρηματικά οφέλη και να έρθουν πιο κοντά στο business. Έχοντας γνώσεις για τις ανάγκες όλων των διευθύνσεων μιας επιχείρησης, η συντακτική ομάδα απευθύνθηκε στους CIO’s με την εξής λογική: ότι η Πληροφορική (ως οριζόντια διεύθυνση) μπορεί να δώσει λύσεις και να δημιουργήσει καινοτομία σε όλες τις διευθύνσεις και τα functions μιας επιχείρησης.

Για παράδειγμα, γράφαμε για logistics και βλέπαμε ότι υπήρχαν λύσεις Πληροφορικής που μπορούσαν να βελτιστοποιήσουν τις διαδικασίες με μοναδικό και καινοτόμο τρόπο, ακόμα και για τα διεθνή δεδομένα. Γράφαμε για marketing και ανακαλύπταμε λύσεις Πληροφορικής που έλυναν τα χέρια των marketing managers που είχαν πλέον τη δυνατότητα να μετράνε την αποτελεσματικότητα της καμπάνιάς τους. Σημαντική καινοτομία που έκανε πράξη την κατεύθυνση που σχεδιάσαμε, ήταν και η στήλη IT Directors Corner, η οποία συνεχίζει μέχρι και σήμερα να φιλοξενεί άρθρα και απόψεις διευθυντικών στελεχών Πληροφορικής, που μέσω των σελίδων του περιοδικού ανταλλάσσουν τις δικές τους απόψεις και εμπειρίες για τη θέση τους, τα έργα και τις πρωτοβουλίες τους. Αρχισυντάκτης εκείνη την εποχή ήταν ο Ηλίας Ακριβάκης, ο οποίος δυστυχώς έφυγε από τη ζωή πριν από ένα μήνα περίπου στα 46 του.

Η ωρίμανση
Μέσω της εστίασής μας στην παροχή ενημέρωσης και ποιοτικού περιεχομένου στοχευμένα προς τους Διευθυντές και τη Διεύθυνση Πληροφορικής, καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια κοινότητα στελεχών γύρω από το brand “netweek”, οι οποίοι στάθηκαν και στέκονται πιστοί με τις συνδρομές και την αρθρογραφία τους στο περιοδικό. Εκεί αναγνωρίσαμε ότι δύο κλάδοι είχαν τις μεγαλύτερες ΙΤ ανάγκες και προσέφεραν τα μεγαλύτερα έσοδα στις εταιρείες IT. Οι τράπεζες και οι τηλεπικοινωνίες. Διαχωρίσαμε την ύλη μας λοιπόν έτσι ώστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να απευθυνόμαστε πιο συγκεκριμένα σε Διευθύνσεις Πληροφορικής τραπεζών, τηλεπικοινωνιών και retail. Και το 2007, αποσπάσαμε το τραπεζικό περιεχόμενο από το netweek. Έτσι, προέκυψε το περιοδικό Banker’s Review, το οποίο – μέσω της γνώσης και των γνωριμιών που είχε αποκτήσει η συντακτική ομάδα – απευθυνόταν σε όλες τις διευθύνσεις μιας τράπεζας. Τότε συνειδητοποιήσαμε ότι το netweek ωρίμασε και ήταν σε θέση να δημιουργεί «νέα προϊόντα από τα σπλάχνα του». Στη συνέχεια, το netweek απέκτησε και web site, το www.netweek.gr, το οποίο καθημερινά ανανεώνει την ύλη του με ειδήσεις, συνεντεύξεις και αφιερώματα και τον τελευταίο καιρό και social presence κυρίως σε Linkedin, Twitter και Facebook (παρόλο που κάποια εποχή μια εκπομπή της Έλλης Στάη στην πάλαι ποτέ ΝΕΤ, με τίτλο Netweek, μας έφερνε κάποια ακαταλαβίστικα σχόλια). Την εποχή αυτή, χρέη αρχισυντάκτριας είχε η Αγγελική Κορρέ, η οποία διατήρησε τα ηνία του περιοδικού για αρκετά χρόνια και κατάφερε να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους αναγνώστες μας.

Η επέκταση σε συνέδρια και βραβεία
Ήδη από το 2001 είχε ξεκινήσει, όπως προαναφέρθηκε, η ενασχόλησή μας με συνέδρια. Το 2002 και το 2003 μάλιστα πραγματοποιήσαμε συνέδρια για Business Analytics εστιασμένα στον τραπεζικό κλάδο και τις τηλεπικοινωνίες. Ήταν πράγματι εντυπωσιακό πώς – με θράσος πολλές φορές – μπλέκαμε με πράγματα που δεν γνωρίζαμε σε βάθος και παρουσιάζαμε events που έφερναν τα πιο αξιόλογα στελέχη του κλάδου, έκαναν αίσθηση στην αγορά, έβαζαν το λιθαράκι τους στην εξέλιξή της και προκαλούσαν μοναδικές εμπειρίες γνώσης και ανταλλαγής απόψεων. Με τέτοιο θράσος, αποφασίσαμε να κάνουμε το πρώτο συνέδριο IT Directors Forum το 2006 (το οποίο, παρεμπιπτόντως, φέτος έκλεισε τη δέκατη συνεχή διοργάνωση). Αναφέρω θράσος γιατί βγήκαμε με ένα motto που έλεγε στους πιστούς μας αναγνώστες, τους CIOs, το εξής: “ΙΤ Doesn’t Matter”, με άλλα λόγια: «Δεν είστε απαραίτητοι στην εταιρεία σας».

Φυσικά δεν το λέγαμε εμείς, αλλά ο κεντρικός ομιλητής Nicholas Carr, ο συγγραφέας τους διάσημου ομότιτλου άρθρου στο Harvard Business Review, το οποίο είχε ταράξει τα νερά στις ΗΠΑ και είχε προκαλέσει τεράστιες συζητήσεις γύρω από το κατά πόσο η θέση του CIO θα παραμείνει στο μέλλον εξίσου απαραίτητη ή αν θα πρέπει αυτός να αλλάξει τοποθέτηση και στρατηγικό ρόλο. Το credit γι’ αυτό το συνέδριο πηγαίνει στον Ξενοφώντα Χασάπη, ο οποίος με το δικό του τρόπο έφερε στην εταιρεία συστήματα, διαδικασίες, αλλά και ένα marketing thinking που της έλειπαν. Αυτό το «θράσος» είναι που μας χαρακτηρίζει σε κάθε συνέδριο από τότε και μετά, καθώς στόχος μας είναι να τολμάμε, να προκαλούμε συζητήσεις και να ανακατεύουμε το status quo.

Τέλος, τα τελευταία 4 χρόνια, διοργανώνουμε τα βραβεία Business IT Excellence (ΒΙΤΕ) Awards, αναδεικνύοντας τις επιτυχημένες πρακτικές και πρωτοβουλίες στον τομέα της αξιοποίησης Πληροφορικής από τις επιχειρήσεις. Και ήταν πολύ ευχάριστο όταν ακούσαμε από γνωστό στέλεχος το εξής: «Επιτέλους! Περιμέναμε τέτοια βραβεία και είστε οι μόνοι που μπορείτε να τα κάνετε». Κάθε χρόνο όλο και περισσότερες εταιρείες συμμετέχουν με όλο και πιο αξιόλογες προτάσεις. Μείνετε συντονισμένοι Είμαι σίγουρος ότι με το ίδιο θράσος θα συνεχίσουμε και στο μέλλον να προσφέρουμε έγκυρο και ανατρεπτικό περιεχόμενο και να είμαστε στις επάλξεις της αγοράς καθημερινά. Να περιμένετε πολλά από το netweek και τη σημερινή του ομάδα. Έχετε πολλά να δείτε και είμαι σίγουρος ότι θα τα εκτιμήσετε.